Dag 14 -GR Hageland

Totaal gelopen: 391 km. Uitgegeven; 422 euro

Vanochtend al om half negen uit Scherpenheuvel vertrokken, want ik had een lange etappe voor de boeg. De vrijwilligster die het ontbijt voor me had verzorgd kwam even bij mij zitten. Ze vertelde dat ze in het woonzorgcentrum naar Santiago de Compostella fietste, maar dan op een hometrainer. Iedere week 30 km. en na afloop kreeg ze i.p.v. een stempel een handtekening. Ze was inmiddels in Orleans zei ze en ze moest er zelf erg om lachen.
Scherpenheuvel: een bijzonder dorp. Bij mijn vertrek liepen er al enkele paters met van die witte boorden door de straat en een priester in zwart gewaad fietste mij voorbij en zwaaide vriendelijk naar mij.

Ik merk dat ik al een duidelijk 'Santiago' ritme heb. Ik ben iedere ochtend rond zes uur wakker, blijf dan nog even liggen en begin dan aan mijn ochtendritueel: wassen, de voeten intapen en verzorgen en de rugzak weer inpakken. Dan ontbijten en klaarmaken voor vertrek. En 's avonds na het eten ga ik de etapppe van de volgende dag voorbereiden, dit verslag typen en dan ik rond tien uur, uiterlijk half elf in bed.

Meestal maak ik een selfie tijdens iedere etappe, maar vond het leuk om nu een video te maken en als alles goed is gegaan kun je hieronder de opname bekijken.



De etappe van vandaag was weliswaar lang maar eenvoudig te lopen. Ik hoefde alleen maar geel-rode markeringen van de GR-Hageland te volgen en dan kwam ik na ruim 32 km. vanzelf in Zoutleeuw.
De weg er naar toe was schitterend. Glooiend terrein en liep je over paadjes met naast je uitgestrekte korenvelden met daartussenin korenbloemen en klaprozen. Of je liep over holle wegen geplaveid met kinderkopjes.
Vanaf Kortenaken liep ik vooral langs en soms letterlijk door boomgaarden met fruitbomen, met daarin voornamelijk appels of peren.

Vlak voor Kortenaken stapte er een oudere dame van de fiets, haalde een dode vogel van de bagagedrager en vroeg mij hoopvol of ik wist wat voor vogel of het was. Nu ken ik wel heel wat vogels van uiterlijk (niet van naam) maar deze had ik ook nog nooit gezien. Dat zei ik ook tegen haar en toen keek ze erg sip.
"Komt u van hier" vroeg ze tot slot. "Nee", zei ik, "ik kom van Nederland."
"Ah", zei het vrouwtje, " dan woont u in Delft, want daar studeert mijn kleinzoon ook. Ik zei dat ik uit Enschede kwam, maar die plaats kende ze niet.
" Nou ik ga maar eens verder, want er zijn vast mensen, die dit dier wel kennen. Ze bond het beest weer onder de snelbinders en fietste heen.
Je maakt van alles mee zo onderweg.

Dankzij de markeringen en goede voeten kwam ik al tegen half vijf in Zoutleeuw aan en was het vanuit het centrum nog zeker 2 km. naar mijn overnachtingsadres.
En omdat ik geen zin meer had om twee km. heen en terug te lopen voor een restaurant, heb ik onderweg bij een supermarkt maar weer 'pelgrimseten' gekocht, te weten: puntpaprika's, wortels en een fruitsalade.