Dag 15 - Kasseien
Door: Aart-Jan Elsenaar
Blijf op de hoogte en volg Aart-Jan
23 Juni 2018 | België, Énines
Totaal gelopen: 422 km. Uitgegeven: 457 euro
Vandaag had ik een mindere dag. De lange etappes beginnen zijn tol te eisen, de rugzak zat niet lekker om de schouders, maar het waren vandaag vooral de slechte wegen die het wandelen moeizaam maakten.
Dat begon al net voordat ik Zoutleeuw uit liep en over een beschermde weg liep, die was geplaveid met kasseien. Verderop tijdens deze etappe kwamen er nog een aantal van zulk soort wegen, soms wel een paar kilometers lang. Deze wegen zijn voor wielrenners een hel, maar ook voor wandelaars met gevoelige voeten, zoals bij mij, zijn deze wegen een kwelling. Door soms een bemoste middenberm te pakken kon je nog een beetje doorlopen, maar over het algemeen moest je vooral balanceren over die basaltkeien, wilde je je voeten een beetje sparen.
En het landschap werkte ook niet mee tijdens deze etappe. Uitgestrekte velden met suikerbieten, aardappelen, mais en koolzaad werkt ook niet stimulerend.
Dus nee, echt lekker lopen deed ik vandaag niet.
Rond het middaguur bereikte ik de taalgrens, of beter gezegd de scheiding tussen Vlaanderen en Wallonië. Bizar genoeg wordt dat met officiële borden aangegeven, net als dat je vanuit Nederland naar het buitenland gaat
Heb meteen Google Translate geactiveerd, want vanaf nu is alles voor mij vooral abacadabra.
Toch kennen de Walloniers ook de pelgrimsschelp. Ik nam tenminste aan dat ze het tegen mij hadden als ze ' bonne route' riepen. Of een wielrenner die mij eerst voorbij was gereden kwam even later terug en ik begreep dat hij aan mij vroeg of ik naar Compostella ging. Omdat communiceren niet lukte kreeg ik een high-five van hem en moest ik maar de groeten doen aan St. Jacques.
Tegen half vijf was ik op mijn slaapadres in Enines.
Ik werd verwelkomd door Sabine en Andrė. Ze wonen in een voormalige pastoriewoning die naast de kerk staat. Het is een prachtige, zeer ruime woning.
Ik heb heerlijk bij hen gegeten met groenten uit eigen tuin en kersen na, ook uit hun eigen boomgaard.
En zo kom ik, na een moeizame tocht, weer een beetje bij van alle inspanningen.
Vandaag had ik een mindere dag. De lange etappes beginnen zijn tol te eisen, de rugzak zat niet lekker om de schouders, maar het waren vandaag vooral de slechte wegen die het wandelen moeizaam maakten.
Dat begon al net voordat ik Zoutleeuw uit liep en over een beschermde weg liep, die was geplaveid met kasseien. Verderop tijdens deze etappe kwamen er nog een aantal van zulk soort wegen, soms wel een paar kilometers lang. Deze wegen zijn voor wielrenners een hel, maar ook voor wandelaars met gevoelige voeten, zoals bij mij, zijn deze wegen een kwelling. Door soms een bemoste middenberm te pakken kon je nog een beetje doorlopen, maar over het algemeen moest je vooral balanceren over die basaltkeien, wilde je je voeten een beetje sparen.
En het landschap werkte ook niet mee tijdens deze etappe. Uitgestrekte velden met suikerbieten, aardappelen, mais en koolzaad werkt ook niet stimulerend.
Dus nee, echt lekker lopen deed ik vandaag niet.
Rond het middaguur bereikte ik de taalgrens, of beter gezegd de scheiding tussen Vlaanderen en Wallonië. Bizar genoeg wordt dat met officiële borden aangegeven, net als dat je vanuit Nederland naar het buitenland gaat
Heb meteen Google Translate geactiveerd, want vanaf nu is alles voor mij vooral abacadabra.
Toch kennen de Walloniers ook de pelgrimsschelp. Ik nam tenminste aan dat ze het tegen mij hadden als ze ' bonne route' riepen. Of een wielrenner die mij eerst voorbij was gereden kwam even later terug en ik begreep dat hij aan mij vroeg of ik naar Compostella ging. Omdat communiceren niet lukte kreeg ik een high-five van hem en moest ik maar de groeten doen aan St. Jacques.
Tegen half vijf was ik op mijn slaapadres in Enines.
Ik werd verwelkomd door Sabine en Andrė. Ze wonen in een voormalige pastoriewoning die naast de kerk staat. Het is een prachtige, zeer ruime woning.
Ik heb heerlijk bij hen gegeten met groenten uit eigen tuin en kersen na, ook uit hun eigen boomgaard.
En zo kom ik, na een moeizame tocht, weer een beetje bij van alle inspanningen.
-
24 Juni 2018 - 05:52
Mieke:
He AJ, ik zat vanmorgen te bedenken dat ik al twee dagen geen melding in mijn mail had gekregen van je tocht, dus maakte ik me ineens zorgen of alles nog wel goed ging! Maar even bij verslag nr. 13 gekeken en zag daar dat er gelukkig wel 2 nieuwe verslagen waren. Helaas de laatste etappe iets moeizamer dan normaal maar ik hoop voor je dat het vandaag weer beter gaat. Mooi die video, mag je vaker doen. Rolf en ik zijn dit weekend in Groningen om op te passen, vast een beetje oefenen voor het opa en oma zijn :-). Voor jou weer heel veel succes vandaag!! X -
24 Juni 2018 - 11:57
Maryse Vanleeuw:
Dag Aart-Jan. Wat fijn om mensen met een verhaal te ontmoeten! Hopelijk heb je de wekelijkse markt van Eghezée al bereikt. Op naar Namen met de Maas en de Citadel. Met mijn fiets ben ik vanuit Tienen nog maar tot daar geraakt, dus petje af dat jij dit te voet doet en nog véél verder gaat! Veel succes nog en het zal je lukken! Maryse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
