Dag 109 - De geur van eucalyptus

Totaal aantal gelopen: 2780 km.
Nog te lopen naar Fisterra: 28 km.

Vanmorgen werd het ontbijt in de Albergue al om zeven uur geserveerd en zijn wij daarna meteen vertrokken.
Het was nog schemerig toen we de Albergue verlieten en dat betekende dat Karin voor het eerst ook mocht meegenieten van de fraaie zonsopkomst.
We hadden vandaag maar een korte etappe van zo'n 15 km. Het werd geen makkie, want opnieuw moest er veel worden geklommen en gedaald. En vooral van de afdalingen begon Karin last van haar scheenbenen te krijgen. Gelukkig voor haar herstelde zich dat snel weer.

De route van San Mariňa naar Olveiroa had twee kanten. Enerzijds liepen we over bergpaadjes met prachtige uitzichten op de vallei onder ons, om vervolgens enige tijd langs een drukke autoweg te lopen.
Na Olveiroa klimmen we over bergpaadjes weer naar zo'n 300 meter door een schitterend ruig, bergachtig gebied. En als de wind dan wat aanwakkert, ruik je de frisse geur afkomstig van de eucalyptusbomen.

Opvallend genoeg zien we nauwelijks pelgrims op de route naar Fisterra. De pelgrims die we wel tegen komen lopen in tegenovergestelde richting naar Santiago de Compostella. Ik had werkelijk verwacht dat het een stuk drukker zou zijn op de route naar Fisterra.

Over een grintpaadje op de flank van de berg O Simo en met beneden ons de wild stromende rivier de Rio Hospital bereiken we tegen half twee onze eindbestemming. De Albergue A Pedra in O Logroso. Opnieuw bevinden we ons in een gehuchtje, dat naast de Albergue slechts een drietal huizen telt. We zitten in een onherbergzaam gebied. Maar vanuit onze kamer hebben we een fraai uitzicht op de groene hellingen.

Morgen trekken we verder richting Cee en als het goed is moeten we dan voor het eerst, weliswaar in de verte, de Atlantische Oceaan kunnen zien. Ik verheug mij daar zeer op.