Dag 13 - De Witte en Bedevaart

Totaal gelopen: 354 km. Uitgegeven: 397 euro

Vandaag opnieuw een rustige etappe en dan heb ik vervolgens weer een aantal langere voor de boeg.
Het kostte mij moeite om vandaag uit Westerlo te komen. De beschrijving van het wandelboekje klopte in zijn geheel niet meer met de markeringen. Toen ik die op een gegeven moment ook niet meer zag was ik even het spoor helemaal bijster, maar gelukkig heb ik als laatste redmiddel mijn GPS-tracks en zag ik dat ik wel op de goede weg zat.
Ik ben heel erg blij dat ik deze gedownload heb, want anders was ik zowel in Nederland als hier al enkele keren flink fout gelopen.
Na enig onderzoek kwam ik er achter dat de landweg waar ik volgens mijn boekje overheen moest lopen was geprivatiseerd en verboden terrein. Ze hadden de route dus moeten omleggen.
Waar ik ook achter kom is dat de markeringen zijn aangebracht door vrijwilligers en daar zijn ze niet scheutig mee geweest. In principe moet je er van uitgaan dat als je geen markering ziet, je rechtdoor moet lopen. Maar soms zijn ze ook op een bord geplakt, overwoekerd door groen en voor je het weet loop je in de verkeerde richting. Bij twijfel raadpleeg ik dus altijd mijn GPS en die houden mij op de juiste koers.

Rond de middag kwam ik aan bij de abdij van Averlo, waar ik mijn lunch heb gegeten. Ook hier een stempel bij de portier gehaald voor het paspoort. Dit keer niet bij een oude man, maar verrassend genoeg door een vrouw van middelbare leeftijd. En ik maar denken, dat er alleen mannen in zo'n abdij zaten.

Na Averbode liep ik door naar Zichem. Volgens mijn wandelboek zeker het bezoeken waard, maar daar was ik het niet mee eens. Een saai dorp waar je snel doorheen loopt. Maar Zichem is ook bekend van het bekende boek van Ernest Claes ' De Witte van Zichem'. Ik kwam langs het geboortehuis van Claes en omdat ik tijd genoeg had heb ik het kleine museum in dat huis bekeken.

Zonder dat ik het door had was ik in de provincie Brabant terecht gemomen. Dat kon je meteen merken aan het landschap, dat zich kenmerkt door glooiend terrein en ik af en toe wat zwaarder moet aanzetten om naar boven te komen.

Rond drie uur was ik al op de plaats van mijn bestemming. Het Onthaalcentrum voor Pelgrims in Scherpenheuvel.
Ik ben de enige pelgrim, maar verder overnachten hier een groot aantal, vooral oudere, bedevaartsmensen.
Je zou kunnen zeggen, dst als je niet katholiek bent, je in Scherpenheuvel niets hebt te zoeken. Het is een zeer bekend bedevaartoord en dat kun je aan alles merken. Ik zag bussen vol mensen de bedevaartsplek bezoeken en alle winkels en krasmpjes verkochten religieuze artikelen.
En prompt om zes uur ging alles dicht inclusief de restaurants en is het hier uitgestorven.

Je hebt het goed gelezen Harry. Ik heb het prima naar de zin, maar dat komt denk ik ook omdat (gauw afkloppen) ik ook nog geen tegenslagen heb gehad en het weer totnutoe zeer aangenaam.