Dag 106 - Aankomst in Santiago de C.
Door: Aart-Jan Elsenaar
Blijf op de hoogte en volg Aart-Jan
22 September 2018 | Spanje, Santiago de Compostella
Totaal aantal gelopen: 2721 km.
Nog te lopen naar Fisterra: 87 km.
Het was vanuit Pedrouzo nog een kleine 20 km. lopen naar Santiago de C. en omdat ik daar op tijd wilde zijn heb ik maar een keer een pauze genomen.
Het leek er overigens op alsof iedereen in de Auberge geen haast had, want ik werd om zeven uur wakker en was een van de eersten die uit bed stapte.
Het werd een bijzondere ochtend. Want terwijl ik al lopend mijn reis door Spanje aan het herbeleven was, en zoveel mensen had ontmoet en niet meer terug zou zien, kwam ik zowaar de ene na de andere bekende weer tegen. Alsof het zo moest zijn. Paolo uit Pisa, Jorge met wie ik in Burgos een leuke avond had, Barbara uit Duitsland, die ik in Ronchevalles ontmoette en Sandy uit de States.
Het waren spontane, zelfs emotionele ontmoetingen. We waren oprecht blij elkaar weer te zien.
En tegen half twaalf loop ik Santiago de C. binnen en een half uurtje later ben ik op het Praza do Obradoiro en sta ik voor de kathedraal.
Het is geen emotioneel moment. Daarvoor zijn er veel te veel toeristen, treintjes, kraampjes en noem maar op, op het plein. De illusie van een plechtig moment was meteen weg, maar ik was wel heel erg onder de indruk van de buitenkant van de kathedraal. Wat een schitterend bouwwerk.
Maar ik ben wel in Santiago de C. Precies een maand nadat ik uit Saint-Jean-Pied-de-Port ben vertrokken. En ik voelde mij heel erg trots. En natuurlijk heb ik mij daar op dat plein laten fotograferen.
Ik ontmoette ook daar weer veel bekenden en kusten en omhelsden elkaar, ons bewust dat we iets unieks hadden gedaan.
Vervolgens ben ik naar het pelgrimsbureau gelopen voor mijn certificaat. Ik heb 'slechts' anderhalf uur in de rij hoeven staan. En ik ben in het bezit van een echte compostella.
Tot mijn verbazing werden er geen vragen gesteld over mijn pelgrimage. Ik moest al mijn pelgrimspaspoorten laten zien en die werden gestempeld, mijn ID-gegevens werden genoteerd en toen werd mij de compostella uitgereikt.
Het certificaat bestaat waarschijnlijk niet meer.
En nu zit ik op een terrasje en wacht op Karin, die over een uurtje op het vliegveld aankomt.
Ik houd het vandaag dan ook kort met mijn verslag.
Morgen houd ik een rustdag en gaan we (ik kan nu we zeggen) de stad en de kathedraal bekijken en dan wandelen we maandag samen verder naar Fisterra.
Nog te lopen naar Fisterra: 87 km.
Het was vanuit Pedrouzo nog een kleine 20 km. lopen naar Santiago de C. en omdat ik daar op tijd wilde zijn heb ik maar een keer een pauze genomen.
Het leek er overigens op alsof iedereen in de Auberge geen haast had, want ik werd om zeven uur wakker en was een van de eersten die uit bed stapte.
Het werd een bijzondere ochtend. Want terwijl ik al lopend mijn reis door Spanje aan het herbeleven was, en zoveel mensen had ontmoet en niet meer terug zou zien, kwam ik zowaar de ene na de andere bekende weer tegen. Alsof het zo moest zijn. Paolo uit Pisa, Jorge met wie ik in Burgos een leuke avond had, Barbara uit Duitsland, die ik in Ronchevalles ontmoette en Sandy uit de States.
Het waren spontane, zelfs emotionele ontmoetingen. We waren oprecht blij elkaar weer te zien.
En tegen half twaalf loop ik Santiago de C. binnen en een half uurtje later ben ik op het Praza do Obradoiro en sta ik voor de kathedraal.
Het is geen emotioneel moment. Daarvoor zijn er veel te veel toeristen, treintjes, kraampjes en noem maar op, op het plein. De illusie van een plechtig moment was meteen weg, maar ik was wel heel erg onder de indruk van de buitenkant van de kathedraal. Wat een schitterend bouwwerk.
Maar ik ben wel in Santiago de C. Precies een maand nadat ik uit Saint-Jean-Pied-de-Port ben vertrokken. En ik voelde mij heel erg trots. En natuurlijk heb ik mij daar op dat plein laten fotograferen.
Ik ontmoette ook daar weer veel bekenden en kusten en omhelsden elkaar, ons bewust dat we iets unieks hadden gedaan.
Vervolgens ben ik naar het pelgrimsbureau gelopen voor mijn certificaat. Ik heb 'slechts' anderhalf uur in de rij hoeven staan. En ik ben in het bezit van een echte compostella.
Tot mijn verbazing werden er geen vragen gesteld over mijn pelgrimage. Ik moest al mijn pelgrimspaspoorten laten zien en die werden gestempeld, mijn ID-gegevens werden genoteerd en toen werd mij de compostella uitgereikt.
Het certificaat bestaat waarschijnlijk niet meer.
En nu zit ik op een terrasje en wacht op Karin, die over een uurtje op het vliegveld aankomt.
Ik houd het vandaag dan ook kort met mijn verslag.
Morgen houd ik een rustdag en gaan we (ik kan nu we zeggen) de stad en de kathedraal bekijken en dan wandelen we maandag samen verder naar Fisterra.
-
22 September 2018 - 13:39
Wim Dwars:
Dag Aart jan,
een kort berichtje, van harte proficiat met dit resultaat.
Zie je weer op het werk Wim Dwars -
22 September 2018 - 17:04
Mariejose:
Wat fijn dat Karin nu bij je is en jullie nog paar dagen samen lopen. Ik wens jullie nog hele mooie dagen. Groeten ook aan Karin van mariejose. Tot over 2 weken ? Wat een prestatie van jou .ook goede reis terug naar huis gewenst. -
24 September 2018 - 14:58
Hans:
Hoi Aart-Jan,
Wat ontzettend mooi dat het je gelukt is. En dat alles zonder kleerscheuren of andere narigheden. Ik heb genoten van je reisverslagen, erg leuk. Nog een fijne tijd daar samen met je vrouw. Grt, Hans -
26 September 2018 - 03:56
Gerben:
Dag Aart-Jan,
Wat een prestatie heb je tot nu toe geleverd. Fijn dat je samen met Karin de laatste loodjes kan doen. Weet niet of die het zwaarst zijn, maar wel fijn om ze samen te lopen. Wat me opvalt is hoe ontspannen en ontvankelijk je je tocht doet. Om innerlijke rust te vinden hoefde je niet te gaan lopen, die had je wat mij betreft al ;-). Maar we zeiden al: zonder doel lopen is ‘het beste’. Moest af en toe denken aan een reis die filosoof Michel de Monaigne in de 16de eeuw maakte door Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Italië. Hij had zich voorgenomen zijn oordeel op te schorten en dat zie ik in jouw schrijven terug. Ik wens jullie nog veel plezier in jullie wandeling naar dat uiterste, magische punt van het Iberisch schiereiland.
Hartelijke groet,
Gerben -
26 September 2018 - 04:55
Bjorn Weustink:
Geweldig gedaan Aart Jan,
Veel plezier nog even en een goede terugreis gewenst. -
28 September 2018 - 06:39
Gerda Dreijer:
Aart- Jan, geweldig het is gelukt, van harte gefeliciteerd.
Dank, dat ik heb kunnen meelleven met je ervaringen van deze wandeling.
Geniet van het samenzijn met je geliefde!
Gr. Gerda -
01 Oktober 2018 - 10:01
Astrid Hilderink:
dag Aart Jan
Beter laat dan nooit nog even een berichtje! Van harte met deze prestatie, geweldig dat je het hebt volbracht. Wat zul je een voldaan gevoel hebben gehad op het moment dat je aankwam in Santiago de Compostella. Respect.
Groeten Astrid.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
