Dag 32 - Verkoelende etappe

Totaal gelopen: 860 km. Uitgegeven: 1087 euro

Allereerst vind ik het leuk om te lezen dat jullie zoveel plezier aan mijn reisverslagen beleven. Betekent dat ik de goede snaar te pakken heb.
Sterkte ook voor diegenen die de vakantie er al op hebben zitten en voor diegenen die nog weg mogen alvast een fijne vakantie gewenst.

Ik had vannacht wonderwel goed geslapen op het Franse kussen en de MDF-plaat en stond vanmorgen tegen negen uur uitgerust bij de kathedraal van Troyes, waar mijn etappe van vandaag zou beginnen. Ik kwam daar in gesprek met een Nederlands echtpaar, die de kathedraal wilden bezoeken. De vrouw liep door naar de ingang, maar de man had wel zin in een praatje. Hij benaderde mijn wandeltocht vanuit een zakelijk oogpunt: "Zo pelgrim hė, vier maanden zeg je, dat kost nog al niet wat, en kon je dat zo maar gedaan krijgen op je werk, kost je zeker heel wat vakantiedagen niet, en wat vind je vrouw daar wel niet van".
Ik vond het knap van hem dat hij kon zien dat ik getrouwd ben, maar hij had het wel goed, dus ik zei dat mijn vrouw daar achter stond, want anders had ik hier nu niet gestaan.
Op dat moment staat zijn vrouw bij de ingang ongeduldig te zwaaien, waarop de man tegen mij zucht: "Jij hebt geluk. Jij kunt nog drie maanden doen waar je zin in hebt. Ik moet nu al weer gehoorzamen".

Het was vanmorgen heerlijk weer. Geen zon, flinke bewolking em met mijn t-shirt aan zelfs wat fris. Perfect wandelweer.
Ik had vandaag opnieuw geen lange etappe en heb het rustig aangedaan. Meteen nadat ik het centrum van Troyes uitliep kwam ik in een soort park, maar dan enkele kilometers lang, waarvan het pad naast een rivier loopt. Je ziet dat veel in dit gedeelte van Frankrijk en ze worden aangeduid als Voie verte en dan de naam van het riviertje er bij. In dit geval de Voie verte des Viennes.
Het is heel relaxed lopen. Je komt er talloze joggers tegen, moeders of grootmoeders met hun (klein)kinderen, wandelaars en fietsers en alles heel gemoedelijk. Erg leuk en gezellig om daar te wandelen.
Na deze Voie verte kwam ik op open terrein en liep ik over oude Romeinse heirbanen richting Sommeval. Af en toe een dorpje door waar, ondanks dat er nog een gemeentehuis staat, er bijna niemand meer woont en het verval letterlijk te zien is. Zelfs bij de kerken staan bordjes met instortingsgevaar en in Laines-aux-Bois was de kerk ingestort en stond nu alleen een deel van de achtergevel nog overeind.

Eigenlijk had ik vandaag in Sommeval zullen stoppen, maar omdat ik daar geen slaapplaats kon krijgen, ben ik uitgeweken naar Bouilly. Een klein plaatsje ongeveer 2 km. van de route.
Daar liep ik tegen een probleem aan, waar ik straks vaker tegen aan zal lopen, namelijk dat je geen warm eten kunt krijgen.
Mijn gastheer had 's middags al warm gegeten en verwees mij naar het enige restaurant in het dorp, die vast wel een 'plate de jour' voor mij wilden maken. Het restaurant (nou ja, restaurant het had meer weg van een snackbar) had zijn zaak op tijd dicht gedaan i.v.m. de voetbalmatch tussen Frankrijk en België. Ik kon uiteindelijk bij een bar- annex tabakszaak terecht waar ze ook broodjes verkochten.
Aanstaande zaterdag heb ik hetzelfde probleem. Dan is het de nationale feestdag hier in Frankrijk. Ik kan dan terecht in een gemeenteherberg, maar zal de dag daarvoor al extra proviand moeten inslaan.
Ook na Vezelay, als ik vaker in refuge's zal slapen moet ik zorgen dat ik op tijd boodschappen doe, want in die herbergen wordt niet voor jou gekookt.