Dag 80 - Rode aarde

Totaal gelopen: 2081 km.
Naar Fisterra nog 740 km.

Gisterenavond een pelgrimsmenu gegeten met een vader en zoon uit Denemarken. De vader had de camino tien jaar geleden gelopen en nu wilde zijn zoon ook ervaren wat zijn vader had meegemaakt. Het werd een boeiend gesprek.
Alleen bleek het restaurant het menu te hebben aangepast. Stond er 's middags nog brouchette met salade en gebakken aardapels op het menu, na de middagsluiting was het friet met twee spiegeleieren en plakjes spek.
Stom natuurlijk van mij om te wachten tot de avond want ook in Spanje wordt vooral in de middag warm gegeten.

Vandaag stond een lange etappe van ruim 30 km. op het programma en ik besloot rond zes uur op te staan, te ontbijten en dan op weg. Maar er waren meer gasten op dat idee gekomen en werd het een heel gedoe om alles in de rugzak te krijgen en elkaar niet in de weg te lopen.
Maar om keart voor zeven was ik er klaar voor en liet ik Estella achter mij.

Het was nog een beetje donker toen ik vertrok. Het was volle maan en dat gaf een betoverend licht over het landschap. Niet veel later kwam de zon op. Ik liep op dat moment net op een plateau dat uitkeek over de vallei en het rotsachtige gebergte aan de horizon. Door de vele korenvelden kreeg alles een okergele gloed en het is niet te beschrijven hoe mooi het landschap dan is.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik van het gedeelte Roncevalles tot Cikur Menor niet zo kapot was van het landschap, maar nu ben erg onder de indruk geraakt.
Uitgestrekte okergele, net gemaaide, korenvelden, daartussen de rood-bruine aarde met olijfbomen, hooggebergte op de achtergrond en daartussenin een brede, vooral stoffige zandweg. De camino.

Vanaf Estalla zíjn er geen beklimmingen meer en lopen we vooral op vlak terrein. Rond tien uur was het al zo warm geworden, dat ik de hoed en halsdoek nodig had om mij te beschermen tegen de zon.
In Los Arcos, zo'n tien kilometer voor mijn eindbestemming, besluit ik op een terras wat te drinken. Daar zitten ook de Ieren, die ik op de camino regelmatig tegen kom en met hen loop ik mee naar Torres del Rio.
Dat vind ik ook leuk aan dit gedeelte van de camino. Er is een hele groep met mensen die gelijktijdig vanuit Roncevalles vertrekt en je komt elkaar regelmatig weer tegen, omdat je allemaal dezelfde afstand loopt.
En hoewel ik overdag graag mijn eigen weg ga, ontstaat er 's avonds een band met de mensen, die je telkens ontmoet.

Het was een uur dat ik Torres del Rio binnenliep. Het eerste wat ik dan doe is op zoek naar een Auberge. Ik heb een app gedownload met alle auberges en hotels op de camino met daarin o.a. het aantal bedden en de prijs. Eenmaal in het dorp sturen informatieborden je naar de herberg waar je wilt slapen.
Dat doe ik vanavond in Casa Mariela waar ik met 15 andere pelgrims op een kamer slaap.