Dag 78 - Op zoek naar het goede ritme
Door: Aart-Jan Elsenaar
Blijf op de hoogte en volg Aart-Jan
25 Augustus 2018 | Spanje, Puente la Reina
Totaal gelopen: 2029 km.
Nog te lopen naar Fisterra: 792 km.
Ik ben nog steeds op zoek naar het ritme hier op de camino in Spanje. Tot hier was ik voornamelijk alleen en bepaalde ik zelf mijn ritme; hoe laat ik wilde vertrekken, wanneer ik wilde eten, tot hoe lang ik wilde doorlopen, etc.
Hier laat ik mij nog te veel beïnvloeden door de grote hoeveelheid mensen die op de camino zijn.
Ik appte dit ook aan mijn reisgenoot Olivier, die nu ergens tussen Le Puy en Valley en Conque met zijn zoon richting Saint-Jean-Pied-de-Port wandelt. Hij appte mij terug en zei: " Sluit deze mensen in je armen en houdt van ze allemaal. Laat de camino bepalen wat er gebeurt".
Een wijze les en ik snap wat hij wil zeggen.
Maar goed, het was wel half zes toen de eerste mensen zich al klaar gingen maken om te vertrekken. Ik sliep tussen een groepje (vrouwelijke) Chinese tieners en ook zij waren ruim voor zes uur al aan het inpakken. Ik heb met studie zitten kijken wat zij allemaal aan beautyspullen in hun rugzak stopten. Ze zijn daar zeker een kleine drie kwartier mee bezig geweest. Ik stapte een half uur later uit mijn bed en ging ik uiteindelijk nog eerder op pad dan zij.
Dat was rond een uur of zeven en met slechts 19 km. te lopen naar mijn volgende overnachtingsplek had ik alle tijd. Tenminste dat dacht ik, maar er wachtte mij een lange en stevige beklimming naar de 'Alto del Perdon' en vervolgens een lastige afdaling en dat kostte veel tijd.
Maar eenmaal op de top had je een fantastisch uitzicht over de vlakte van Navarra.
Kenmerkend voor deze streek zijn de uitgestrekte okergele velden, met daartussen kleine dorpjes met wit bepleisterde huizen en dit alles omringd door gebergte. Een droog, maar mooi gebied om in te lopen.
Vanaf Uterga opgelopen met Lyan uit Noord-Ierland. Hij sliep gisteren in dezelfde kamer en ik had hem vreselijk 'beledigd' met de mijn opmerking of hij 'from England' kwam. Maar onderweg hadden we een leuk gesprek wat je thuis allemaal moet voorbereiden om de camino te lopen.
Ik was rond half een in Puenta la Reina en ėėn van de eerste gasten. Dat was fijn want ik had de doucheruimte helemaal voor mijzelf en kon op mijn gemak alles uitpakken.
Daarna ben ik naar Puenta la Reina gelopen om deze te bezichtigen, boodschappen te doen voor het ontbijt en om te eten.
De meeste restaurants kennen wel een 'menu de pelegrino' of iets dat daar op lijkt. Je kunt dan voor zo'n tien euro lekker eten en drinken. Alleen heb ik nog niet helemaal duidelijk wanneer de keuken open is. Zover ik ' het nu door heb' is de keuken in kleine plaatsen open van een uur of twaalf tot drie. Dan gaat het restaurant dicht en openen ze weer om zeven uur tot een uur of tien.
Omdat ik in het zuiden van Frankrijk het middageten al eigen heb gemaakt zet ik dat hier nu voort. In een klein restaurantje een heerlijke paelle met salade gegeten, daarna nog een klein taartje als dessert en een goed glas wijn als begeleiding.
Weer terug in de Auberge was deze goed volgelopen en is het gezellig druk.
En vandaag appte Karin dat zij een vliegticket heeft gekocht naar Santiago de Compostella en daar ook een hotel heeft geboekt vlakbij het centrum.
Ik ben helemaal blij. Zie ik haar weer over mínder dan een maand en lopen wij samen verder naar Fisterra en eventueel Muxia.
Om samen met haar het laatste gedeelte van mijn wandelreis te voltooien is het ultieme sluitstuk van mijn camino.
Nog te lopen naar Fisterra: 792 km.
Ik ben nog steeds op zoek naar het ritme hier op de camino in Spanje. Tot hier was ik voornamelijk alleen en bepaalde ik zelf mijn ritme; hoe laat ik wilde vertrekken, wanneer ik wilde eten, tot hoe lang ik wilde doorlopen, etc.
Hier laat ik mij nog te veel beïnvloeden door de grote hoeveelheid mensen die op de camino zijn.
Ik appte dit ook aan mijn reisgenoot Olivier, die nu ergens tussen Le Puy en Valley en Conque met zijn zoon richting Saint-Jean-Pied-de-Port wandelt. Hij appte mij terug en zei: " Sluit deze mensen in je armen en houdt van ze allemaal. Laat de camino bepalen wat er gebeurt".
Een wijze les en ik snap wat hij wil zeggen.
Maar goed, het was wel half zes toen de eerste mensen zich al klaar gingen maken om te vertrekken. Ik sliep tussen een groepje (vrouwelijke) Chinese tieners en ook zij waren ruim voor zes uur al aan het inpakken. Ik heb met studie zitten kijken wat zij allemaal aan beautyspullen in hun rugzak stopten. Ze zijn daar zeker een kleine drie kwartier mee bezig geweest. Ik stapte een half uur later uit mijn bed en ging ik uiteindelijk nog eerder op pad dan zij.
Dat was rond een uur of zeven en met slechts 19 km. te lopen naar mijn volgende overnachtingsplek had ik alle tijd. Tenminste dat dacht ik, maar er wachtte mij een lange en stevige beklimming naar de 'Alto del Perdon' en vervolgens een lastige afdaling en dat kostte veel tijd.
Maar eenmaal op de top had je een fantastisch uitzicht over de vlakte van Navarra.
Kenmerkend voor deze streek zijn de uitgestrekte okergele velden, met daartussen kleine dorpjes met wit bepleisterde huizen en dit alles omringd door gebergte. Een droog, maar mooi gebied om in te lopen.
Vanaf Uterga opgelopen met Lyan uit Noord-Ierland. Hij sliep gisteren in dezelfde kamer en ik had hem vreselijk 'beledigd' met de mijn opmerking of hij 'from England' kwam. Maar onderweg hadden we een leuk gesprek wat je thuis allemaal moet voorbereiden om de camino te lopen.
Ik was rond half een in Puenta la Reina en ėėn van de eerste gasten. Dat was fijn want ik had de doucheruimte helemaal voor mijzelf en kon op mijn gemak alles uitpakken.
Daarna ben ik naar Puenta la Reina gelopen om deze te bezichtigen, boodschappen te doen voor het ontbijt en om te eten.
De meeste restaurants kennen wel een 'menu de pelegrino' of iets dat daar op lijkt. Je kunt dan voor zo'n tien euro lekker eten en drinken. Alleen heb ik nog niet helemaal duidelijk wanneer de keuken open is. Zover ik ' het nu door heb' is de keuken in kleine plaatsen open van een uur of twaalf tot drie. Dan gaat het restaurant dicht en openen ze weer om zeven uur tot een uur of tien.
Omdat ik in het zuiden van Frankrijk het middageten al eigen heb gemaakt zet ik dat hier nu voort. In een klein restaurantje een heerlijke paelle met salade gegeten, daarna nog een klein taartje als dessert en een goed glas wijn als begeleiding.
Weer terug in de Auberge was deze goed volgelopen en is het gezellig druk.
En vandaag appte Karin dat zij een vliegticket heeft gekocht naar Santiago de Compostella en daar ook een hotel heeft geboekt vlakbij het centrum.
Ik ben helemaal blij. Zie ik haar weer over mínder dan een maand en lopen wij samen verder naar Fisterra en eventueel Muxia.
Om samen met haar het laatste gedeelte van mijn wandelreis te voltooien is het ultieme sluitstuk van mijn camino.
-
25 Augustus 2018 - 17:30
Mieke:
Ha Aart-Jan, volg je nog steeds iedere dag, fijn om te lezen hoe het je vergaat!!! Super leuk dat Karin het laatste stuk met je mee gaat lopen, stoer van haar, ik geloof niet dat ik het haar na zou doen. Lekker genieten verder, eerst nog even alleen en dan samen! Kusz! -
26 Augustus 2018 - 11:54
Thom:
Die Karin toch, wat maanden zonder man zitten met je doet ;)
Wel leuk dat ze komt, het aftellen kan beginnen! -
26 Augustus 2018 - 14:10
Hilde:
Superleuk dat Karin naar je toe komt! Fijn dat jullie zo samen dit avontuur kunnen afsluiten. Ik kijk ernaar uit om je later dit jaar in levende lijve te spreken en te horen van je belevenissen. Ik hoop dat dit laatste stuk nog voor veel mooie ervaringen zal zorgen.... -
29 Augustus 2018 - 08:55
Gerda Dreijer:
Aart-Jan, wat een geweldig vooruitzicht, eindelijk weer samen.
Groetjes,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
