Dag 46 - Vrijwilligerswerk

Totaal gelopen: 1207 km. Uitgegeven: 1663 euro

Vanmorgen werd ik hartelijk uitgezwaaid door Patrick en Dominique, de hospitalieres van de refuge.
Ze hebben het mij van alle kanten naar de zin gemaakt. Ik was gisteren nog niet binnen of Dominique ging als een razende pannenkoeken bakken en stonden er in no-time tien pannenkoeken voor me klaar. Er werden flessen met water, siroop, en flesjes bier op tafel gezet, want ik moest met het warme weer goed drinken. Patrick heeft al bellend nieuwe slaapplaatssen geregeld. En gisteren hebben we samen met Mirjam en Orella, een echtpaar uit Amsterdam, tot laat in de avond onder het genot van een paar goede glazen wijn heerlijk gegeten en met elkaar gepraat. Een reuze gezellige avond.
En dan te bedenken dat deze mensen dit geheel vrijwillig doen en twee weken lang pelgrims opvangen en ze goed uitgerust en wel doorvoed weer zien vertrekken.
Ik heb daar grote bewondering voor. Zoveel mensen op zoveel verschillende plekken die allemaal bezig zijn er voor te zorgen dat je als pelgrim in Santiago de Compostella mag aankomen.

Het was een warme dag met hoge temperaturen, maar wel met een licht windje, wat voor enige verkoeling zorgde. Probleem was dat je gedurende de weg naar Le Chatelet op het dorp Loye-sur-Aron, geen plaats van betekenis tegenkwam. Ik liep voornamelijk over zandweggetjes en moest dus spaarzaam zijn met het water.
In Loye-sur-Aron kwam ik Mirjam en Orella weer tegen. Die zaten op een terrasje. Ben bij hun gaan zitten en zo nog een uurtje met elkaar zitten kletsen.

Inmiddels was het een uur of twee geworden en voelde alles als een warme deken aan. Het was nog twee uur lopen naar mijn slaapadres en toen ik daar rond vier uur aankwam, waren mijn kleren helemaal nat van het zweet.
Ik was blij dat ik onder de douche kon.

In het onderkomen slapen nog twee andere pelgrims. Conny uit Schipluiden en Olivier uit Parijs. Ze hebben elkaar onderweg ontmoet en besloten samen verder te lopen tot Limoges.
Met z'n drieeen buiten in de tuin de maaltijd gegeten. Kreeg ik gisteren een vijfgangen menu alles vers en zelfgemaakt, vandaag kreeg ik een dienblad met wat plastic bakjes rauwkost en een plastic schotel met lasagne die je moet opwarmen in de magnetron. En ik betaal daar bijna de helft meer voor. Iedere avond opnieuw is het een verrassing waar je terecht komt en wat service je krijgt.