Dag 19 - Afscheid van de Maas en klimmen
Door: Aart-Jan Elsenaar
Blijf op de hoogte en volg Aart-Jan
27 Juni 2018 | België, Vierves-sur-Viroin
Totaal gelopen: 536 km. Uitgegeven: 566 euro
Met mijn kamergenoot nog geprobeerd een gesprekje aan te knopen, maar dat werd niet echt een succes. Wel heeft hij de hele nacht tot in de ochtend gesnurkt. Dat beloofd nog wat straks in de pelgrimsherbergen.
Vanochtend dus al vroeg op. Er was in de Refuge ook geen ontbijt inbegrepen, maar gelukkig zaten we in Frankrjk. Ik ben de eerste de beste buurtwinkel ingedoken en daar een stokbrood en een Frans kaasje gekocht, en die aan de kade bij Givet opgegeten.
Vanuit Givet nog een stuk langs de Maas gelopen maar in Aubrives heb ik de rivier voorgoed achter mij gelaten en even later kwam ik in een heel mooi oud Frans dorpje: Hierges. Zo'n dorp met van die mooie oude huisjes, een pleintje met een fontein in het midden en op een hoek een café, met een waardin van het kloeke type, met nog zo'n wit schortje voor, dat ik besloot om daar wat te drinken en van de sfeer te genieten.
Meteen na het verlaten van het dorp was het gedaan met de vlakke wegen. Ik moest om in Vierves-sur-Viroin te komen een GR-route volgen. Dat zijn mooie wegen door de natuur en hier ging het pad meteen flink omhoog. Nu heb ik in Zwitserland en het Tatra-gebergte bewezen dat ik goed kan klimmen, maar dit kwam toch onverwacht. Bij elke beklimming moest ik boven even weer op adem komen om mijn weg te vervolgen. En zo bestond dit hele traject twaalf kilometer lang uit klimmen en dalen. Dit keer geen aanslag op de voeten, maar op de beenspieren, waarvan ik gelukkig weet dat maar van tijdelijke aard is.
In Triegnes besloot ik maar even uit te rusten op een terrasje. Ik zat daar net onder het genot van een glas bier, of er stopte een auto voor het terras. En wie zat daar in! Mijn kamergenoot uit Givet, die begreep ik, ook zin in een biertje kreeg en zich liftend naar het dichtstbijzijnde terras liet brengen.
Ik vind het wel leuk hoor dat ik er gaandeweg mijn reis steeds meer volgers bij krijg en hun reactie geven, zoals Jan Pietersen, die ik helemaal aan het begin in Eibergen tegen kwam of Maryse die ik op de Ravel ontmoette.
En ik lees dat ook mijn vrouwelijke collega's van Burgerzaken erbij zijn gekomen. Geweldig zoveel blijken van betrokkenheid.
En ik heb nog een nieuwe volger. Dat is Viviane Grűnling-Noël. Ze woont in Duitsland, maar is in deze streek geboren en is hier naar toe gekomen om o.a. het graf van haar ouders te bezoeken. Wij zijn de enige gasten in het hotel en we hebben gezellig samen gegeten.
Een bijzonder hotel waar ik zit. Met een douche en wc op de kamer, waar ik door een wat slonzig uitziende vrouw naar toe werd gebracht. Maar na de Spartaans aandoende kamers in Dinant en Givet was dit wel prettig.
Behalve hotel is Le Mesnil ook een café. Er is net WK voetbal op als ik daar naar binnen ga. Bijzonder grappig om te zien dat als er nieuwe bezoekers binnen komen ze iedereen langs gaan en elkaar zoenen tot en met de waard toe en onbekenden zoals ik een hand geven. En omdat er in de gauwigheid flink wat mensen binnenkwamen nam dat aardig wat tijd in beslag.
Vlak voor Vierves-sur-Viroin was ik de Belgische grens weer overgestoken. Ik ben na een kort uitstapje in Frankrijk weer terug in België. Daar blijf ik niet lang, want morgen ga ik opnieuw de grens over en dan laat ik België definitief achter me.
Met mijn kamergenoot nog geprobeerd een gesprekje aan te knopen, maar dat werd niet echt een succes. Wel heeft hij de hele nacht tot in de ochtend gesnurkt. Dat beloofd nog wat straks in de pelgrimsherbergen.
Vanochtend dus al vroeg op. Er was in de Refuge ook geen ontbijt inbegrepen, maar gelukkig zaten we in Frankrjk. Ik ben de eerste de beste buurtwinkel ingedoken en daar een stokbrood en een Frans kaasje gekocht, en die aan de kade bij Givet opgegeten.
Vanuit Givet nog een stuk langs de Maas gelopen maar in Aubrives heb ik de rivier voorgoed achter mij gelaten en even later kwam ik in een heel mooi oud Frans dorpje: Hierges. Zo'n dorp met van die mooie oude huisjes, een pleintje met een fontein in het midden en op een hoek een café, met een waardin van het kloeke type, met nog zo'n wit schortje voor, dat ik besloot om daar wat te drinken en van de sfeer te genieten.
Meteen na het verlaten van het dorp was het gedaan met de vlakke wegen. Ik moest om in Vierves-sur-Viroin te komen een GR-route volgen. Dat zijn mooie wegen door de natuur en hier ging het pad meteen flink omhoog. Nu heb ik in Zwitserland en het Tatra-gebergte bewezen dat ik goed kan klimmen, maar dit kwam toch onverwacht. Bij elke beklimming moest ik boven even weer op adem komen om mijn weg te vervolgen. En zo bestond dit hele traject twaalf kilometer lang uit klimmen en dalen. Dit keer geen aanslag op de voeten, maar op de beenspieren, waarvan ik gelukkig weet dat maar van tijdelijke aard is.
In Triegnes besloot ik maar even uit te rusten op een terrasje. Ik zat daar net onder het genot van een glas bier, of er stopte een auto voor het terras. En wie zat daar in! Mijn kamergenoot uit Givet, die begreep ik, ook zin in een biertje kreeg en zich liftend naar het dichtstbijzijnde terras liet brengen.
Ik vind het wel leuk hoor dat ik er gaandeweg mijn reis steeds meer volgers bij krijg en hun reactie geven, zoals Jan Pietersen, die ik helemaal aan het begin in Eibergen tegen kwam of Maryse die ik op de Ravel ontmoette.
En ik lees dat ook mijn vrouwelijke collega's van Burgerzaken erbij zijn gekomen. Geweldig zoveel blijken van betrokkenheid.
En ik heb nog een nieuwe volger. Dat is Viviane Grűnling-Noël. Ze woont in Duitsland, maar is in deze streek geboren en is hier naar toe gekomen om o.a. het graf van haar ouders te bezoeken. Wij zijn de enige gasten in het hotel en we hebben gezellig samen gegeten.
Een bijzonder hotel waar ik zit. Met een douche en wc op de kamer, waar ik door een wat slonzig uitziende vrouw naar toe werd gebracht. Maar na de Spartaans aandoende kamers in Dinant en Givet was dit wel prettig.
Behalve hotel is Le Mesnil ook een café. Er is net WK voetbal op als ik daar naar binnen ga. Bijzonder grappig om te zien dat als er nieuwe bezoekers binnen komen ze iedereen langs gaan en elkaar zoenen tot en met de waard toe en onbekenden zoals ik een hand geven. En omdat er in de gauwigheid flink wat mensen binnenkwamen nam dat aardig wat tijd in beslag.
Vlak voor Vierves-sur-Viroin was ik de Belgische grens weer overgestoken. Ik ben na een kort uitstapje in Frankrijk weer terug in België. Daar blijf ik niet lang, want morgen ga ik opnieuw de grens over en dan laat ik België definitief achter me.
-
27 Juni 2018 - 19:03
Viviane:
Zufällig im kleinen Hotel in Vierves getroffen, 6km von meinem Heimatdorf.
Ein Lächeln, ein paar Worte getauscht und schon sitzen wir zusammen zum Abendessen und führen nette Gespräche aus einem Gemisch aus Niederländisch, Französisch und Deutsch, vielleicht auch Englisch?
Ich wünsche dir viel Spaß, viel Freude, viele nette Begegnungen auf diesem langen Weg. Viviane -
27 Juni 2018 - 19:27
Jan:
Nog even en dan kun je bij jou ook van een Raspoetin-baard spreken :-) -
27 Juni 2018 - 20:50
Maryse Vanleeuw:
Het lied 2000 miles van The Pretenders is ook wel van toepassing op deze tocht! Veel succes nog! -
28 Juni 2018 - 19:16
Viviane:
Hallo Aart-Jan, niet te moeilijk vandaag op de weg naar Rocroi? Het was heel warm!
Hoelang heb je voor sehr stereo nodig gehad?
En waar ga je morgen naartoe?
-
30 Juni 2018 - 10:47
Eva:
Wat klinkt dit toch geweldig pap. Wat leuk dat je ook al in een Franse omgeving zit, maar straks wel weer naar België, of niet ?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
