Dag 18 - Nog meer Maas
Door: Aart-Jan Elsenaar
Blijf op de hoogte en volg Aart-Jan
26 Juni 2018 | Frankrijk, Givet
Totaal gelopen: 511 km. Uitgegeven: 545 euro
De goede en minder goede dagen wisselen elkaar in snel tempo af, hoewel ik hoop dat de goede dagen wat langer zullen duren.
Maar vandaag dus weer erg lekker gelopen. Ik had vooral de nodige zorg aan mijn tenen gegeven. Ze goed ingetaped en dar had een positieve werking.
En als je dan lekker loopt, je in een prachtige omgeving loopt met heerlijk weer, dan geniet ik intens van zo'n dag.
Om acht uur zat ik in de abdij al aan de ontbijttafel. Hoewel de rafel weer voor twee personen was gedekt, was er geen Raspoetin, dus in mijn eentje ontbeten. Het ontbijt was ook nu sober en het brood net zo vers als gisterenavond, maar dit keer gelukkig wel met koffie. Maar goed, alles gebeurd hier op basis van een vrije gift, dus veel kun je er niet van zeggen.
In tegenstelling tot het klooster van Postel was er hier niemand die enige aandacht aan mij schonk. Er was nog wel een pater zo aardig om een stempel in mijn paspoort te zetten, maar verder lette niemand erop of had er erg in dat ik de abdij verliet.
In een supermarkt de nodige etenswaren voor de lunch gekocht en bij de pharmacie rolletjes tape en steriele gaasjes, want die gaan hard.
Dinant is ook de stad van Arthur Sax, bedenker van de saxofoon. Het standbeeld heb ik helaas niet gezien, wel prachtig beschilderde saxofoons op een brug. Die heb ik als compensatie maar gefotografeerd.
Leuk om te horen Hilde en Ma, dat mijn verslag van gisteren herinneringen bij jullie op riep. Dan heb ik meteen goed nieuws, want ook vandaag heb ik de hele dag langs de Maas gewandeld.
En of het nu ook kwam dat het lopen beter ging, maar ik genoten van dit traject. Dat begon al direct nadat ik de stad uitliep. Eerst de Maas en dan steile heuvels met bossen en daar tussen door fraaie landhuizen en oude kerken.
Maar na een kilometer of tien veranderde dat. Ik ging een bos in over een smal bospaadje, met aan de ene kant steile rotsformaties en aan de andere kant meteen de oever van de Maas. Je moest niet teveel omhoog kijken want dan kon je zo in het water liggen.
Helemaal spectaculair werd het een eind verderop waar je i.v.m. een overhangende rots over een smalle richel (hoor ik Harry al lachen!!) al balancerend het pad kon vervolgen.
Vervolgens bleef je maar de Maas volgen door weide en bos om uiteindelijk een paar kilometer voor Givet bij een sluis uit te komen. Vandaar liep je over een grote weg Frankrijk in en liep je zo Givet binnen.
Wat mij van twee dagen wandelen langs de Maas wel opviel was dat het, op wat plezierboten na, geen druk bevaarde rivier is. Waarschijnlijk komt dat door de vele sluizen die in deze riviet liggen.
Wat wel in grote mate aanwezig waren ganzen, vooral Canadeze en Egyptische. Soms lagen de wandelpaden helemaal vol met ganzenpoep.
Rond half vier was ik al in Givet, evenals Dinant een mooi oud vestingstadje aan de Maas. Ik slaap in het refuge Parisse Notre-Dame. Maar ik was nog te vroeg. De poort ging pas om vijf uur open en omdat ik al had gelezen dat jezelf voor je eten moest zorgen ben ik teruggegaan naar de oude stad waar ik in een restaurant een heerlijke salade heb gegeten.
De refuge werd gerund door pater Collet, maar die bleek vorig jaar te zijn overleden. Dat wordt nu gedaan door een mr. Najar. Maar omdat Sabine en Andrė de overnachting voor mij hadden geregeld leverde dat geen problemen op.
En..... ik ben niet de enige pelgrim. Een man van mijn leeftijd had ook de weg naar de refuge gevonden. Hij praat helaas alleen Frans zodat we niet met elkaar kunnen communiceren.
De goede en minder goede dagen wisselen elkaar in snel tempo af, hoewel ik hoop dat de goede dagen wat langer zullen duren.
Maar vandaag dus weer erg lekker gelopen. Ik had vooral de nodige zorg aan mijn tenen gegeven. Ze goed ingetaped en dar had een positieve werking.
En als je dan lekker loopt, je in een prachtige omgeving loopt met heerlijk weer, dan geniet ik intens van zo'n dag.
Om acht uur zat ik in de abdij al aan de ontbijttafel. Hoewel de rafel weer voor twee personen was gedekt, was er geen Raspoetin, dus in mijn eentje ontbeten. Het ontbijt was ook nu sober en het brood net zo vers als gisterenavond, maar dit keer gelukkig wel met koffie. Maar goed, alles gebeurd hier op basis van een vrije gift, dus veel kun je er niet van zeggen.
In tegenstelling tot het klooster van Postel was er hier niemand die enige aandacht aan mij schonk. Er was nog wel een pater zo aardig om een stempel in mijn paspoort te zetten, maar verder lette niemand erop of had er erg in dat ik de abdij verliet.
In een supermarkt de nodige etenswaren voor de lunch gekocht en bij de pharmacie rolletjes tape en steriele gaasjes, want die gaan hard.
Dinant is ook de stad van Arthur Sax, bedenker van de saxofoon. Het standbeeld heb ik helaas niet gezien, wel prachtig beschilderde saxofoons op een brug. Die heb ik als compensatie maar gefotografeerd.
Leuk om te horen Hilde en Ma, dat mijn verslag van gisteren herinneringen bij jullie op riep. Dan heb ik meteen goed nieuws, want ook vandaag heb ik de hele dag langs de Maas gewandeld.
En of het nu ook kwam dat het lopen beter ging, maar ik genoten van dit traject. Dat begon al direct nadat ik de stad uitliep. Eerst de Maas en dan steile heuvels met bossen en daar tussen door fraaie landhuizen en oude kerken.
Maar na een kilometer of tien veranderde dat. Ik ging een bos in over een smal bospaadje, met aan de ene kant steile rotsformaties en aan de andere kant meteen de oever van de Maas. Je moest niet teveel omhoog kijken want dan kon je zo in het water liggen.
Helemaal spectaculair werd het een eind verderop waar je i.v.m. een overhangende rots over een smalle richel (hoor ik Harry al lachen!!) al balancerend het pad kon vervolgen.
Vervolgens bleef je maar de Maas volgen door weide en bos om uiteindelijk een paar kilometer voor Givet bij een sluis uit te komen. Vandaar liep je over een grote weg Frankrijk in en liep je zo Givet binnen.
Wat mij van twee dagen wandelen langs de Maas wel opviel was dat het, op wat plezierboten na, geen druk bevaarde rivier is. Waarschijnlijk komt dat door de vele sluizen die in deze riviet liggen.
Wat wel in grote mate aanwezig waren ganzen, vooral Canadeze en Egyptische. Soms lagen de wandelpaden helemaal vol met ganzenpoep.
Rond half vier was ik al in Givet, evenals Dinant een mooi oud vestingstadje aan de Maas. Ik slaap in het refuge Parisse Notre-Dame. Maar ik was nog te vroeg. De poort ging pas om vijf uur open en omdat ik al had gelezen dat jezelf voor je eten moest zorgen ben ik teruggegaan naar de oude stad waar ik in een restaurant een heerlijke salade heb gegeten.
De refuge werd gerund door pater Collet, maar die bleek vorig jaar te zijn overleden. Dat wordt nu gedaan door een mr. Najar. Maar omdat Sabine en Andrė de overnachting voor mij hadden geregeld leverde dat geen problemen op.
En..... ik ben niet de enige pelgrim. Een man van mijn leeftijd had ook de weg naar de refuge gevonden. Hij praat helaas alleen Frans zodat we niet met elkaar kunnen communiceren.
-
26 Juni 2018 - 18:50
Mieke:
Ha Aart-Jan, na mijn rondje lopen van ruim een uur plof ik vermoeid op de bank neer om te genieten van jouw verslag. Mooie route deze dagen. Ik hou van de rivieren en loop ook het liefst langs water, ook al heb ik het dan wat minder op smalle richels..... Over de 500 km. heb je er al opzitten, respect!! Je gaat er al aardig als een "pelgrim" uit zien. Nu hopen dat je morgen een weer een goede dag hebt. Succes!! -
26 Juni 2018 - 19:57
Harry:
Een steile richel zegt A.J........... dan moet ik inderdaad wel even terugdenken aan alle steile richels waar we samen, al dan niet met anderen, over hebben gelopen. Of stenen die in een beek of riviertje lagen en gebruikt moesten worden om over te steken. Enfin......ik laat de rest maar achterwege, we hebben wat af gelachen! Zo te zien heb jij deze richel goed genomen.
Mooi dat je een goede dag hebt gehad, het weer zat mee en dat scheelt altijd minimaal de helft.
Ik ben vandaag op de fiets naar Brugge geweest en heb ook genoten van de stad en het Belgische landschap. -
26 Juni 2018 - 20:45
Eva:
Dag pap,
Ik vind het ook zo bijzonder om te lezen wat voor mensen je allemaal ontmoet tijdens je reis. Ik las al een paar reacties op je blog van mensen die je onderweg bent tegengekomen, heel erg leuk dat ze je zijn gaan volgen ! De afwisseling van verschillende slaapplekken lijkt mij ook een waar avontuur!
Kus Eva -
27 Juni 2018 - 10:18
Astrid Hilderink:
Dag Aart Jan
Samen met Leonie en Ike volgen we je (helaas) pas sinds gisteren, maar intussen hebben we alle verslagen gelezen. Fijn dat het tot nu toe allemaal zo goed is verlopen, we hopen natuurlijk dat dat zo blijft. Vooral genieten van deze tocht!
We blijven benieuwd naar je belevenissen en je verslagen.
Leonie, Ike en Astrid -
27 Juni 2018 - 14:35
Gerda Dreijer:
Aart-Jan wat gaaf je op je reis te vergezellen, door middel van de reisverslagen.
Groet, Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
