Dag 12 - Rustig aan

Totaal gelopen: 330 km. Uitgegeven: 357 euro

Vanmorgen bij het ontbijt kwam mijn gastheer weer tegenover mij zitten en hield opnieuw lange betogen over de politieke situatie in België. Een zeer emotioneel en bewogen man. Maar langzaam maar zeker begon ik wat nattigheid te voelen, want hij deed uitspraken waar ik totaal niet achter stond. Na enig doorvragen bleek uiteindelijk dat hij gemeenteraadslid was van Vlaams Belang, een rechts conservatieve partij die streeft naar een nationaal Vlaanderen. Het leek mij maar verstandig, zowel voor mij als voor mijn gastheer om daar met elkaar discussie over te voeren.
Maar ik moet er ook gelijk bij zeggen dat ze mij fantastisch onderdak hebben geboden en het heeft mij aan niets ontbroken.

Vandaag een rustige etappe van 20 km. Van Meerhout via Tongerlo naar Westerlo. Het was heerlijk weer. Zonnig met zo'n 25 graden was prima wandelweer en ik heb rustig aan gedaan.
Bij het Albertkanaal had ik de pech dat de brug, waar ik juist overheen moest, was afgesloten wegens 'grote werken' zoals de Belgen wegwerkzaamheden noemen. Gelukkig zag ik nog een Santiagomarkering, zodat ik een pad kon herkennen die naar de brug leidde en al klauterend over zandhopen en op de brug graafmachines ontwijkend kwam ik uiteindelijk achter de afrasteringen en kon ik mijn weg vervolgen.

Bij de abdij van Tongerlo heb ik een lange rustpauze genomen.
Het was niet meer mogelijk om daar te overnachten en werd ik doorverwezen naar de Jeugdherberg in Westerlo.
Op de binnenplaats kwam ik in gesprek met een achttal dames uit Chaam, die op de fiets een bedevaartstocht maakten naar Scherpenheuvel. Ik merk trouwens dat de Belgen de pelgrimsschelp sneller herkennen met als gevolg dat ik onderweg regelmatig een praatje maak.
Dat gebeurde ook bij de abdij waar twee vrouwen mij vroegen met hen mee te gaan naar de portier van de abdij. Er verscheen een naar schatting 80-jarige man, maar hij kan ook al 90 zijn geweest in een lange witte stofjas en op sandalen in de portiersloge. Hij wilde van alles van mij weten maar uiteindelijk kreeg ik wel een mooie stempel in mijn paspoort.

Nu we het toch over de Belgen hebben. Ik was getuige van een zeer efficiënt systeem bij het scheppen van ijsjes.
Er stond een kleine rij waar ik bij aansloot, want na het abdijbezoek had ik wel zin in een ijsje.
Ik zag dat mensen betaalden en toen doorliepen. Toen ik na enug wachten aan de beurt was kreeg ik na betaling een bonnetje met de tekst twee bollen ijs. En vervolgens stond ik weer in de wachtrij. Wat bleek: de man liet eerst iedereen betalen en ging daarna pas ijs scheppen conform wat op het bonnetje stond. Gelukkig dat ik vandaag rustig aan deed, want ik moest erg lang op mijn ijsje wachten.

Rond half vier was ik al bij mijn overnachtingsadres. Ik dacht eerst dat ik verkeerd zat, want ik zag alleen een uitspanning met speeltuin met heel veel spelende kinderen. Maar de Jeugdherberg bleek daarachter te zitten en heb ik een hele kamer voor mijzelf.
Ik tref het alleen niet, want in datzelfde gebouw zitten twee eindejaarsgroepen van een basisschool uit Antwerpen. Die zijn zeer luidruchtig, dus ik ben blij dat ik mijn gehoorapparaten uit kan doen.

Morgen slaap ik dan weer in een Onthaalcentrum voor pelgrims dat wordt gerund door katholieke broeders en met de Norbertijnen in Postel en een nationalistische Vlaming in Meerhout kan ik stellen dat ik totnutoe zeer gevarieerde slaapplaatsen heb gehad.