Dag 66 - Over oude spoorbanen
Door: Aart-Jan Elsenaar
Blijf op de hoogte en volg Aart-Jan
13 Augustus 2018 | Frankrijk, Roquefort
Totaal gelopen: 1769 km.
Gisterenavond, ik lag nog maar net in bed, brak er boven Captieux een kort, maar hevig onweer los. Dat zorgde er voor dat de temperatuur flink naar beneden ging en daar was ik wel blij mee.
Om half zeven uit Captieux vertrokken. Bij de voorbereiding op deze etappe werd ik er op geattendeerd voldoende eten en drinken mee te nemen, want onderweg zou ik geen dorp en ook geen winkels tegen komen.
Die informatie klopte, want toen ik om half zeven uit Captieux weg liep kwam ik vrij snel daarna op een oude spoorbaan terecht. Een kaarsrechte, kilometers lange grintweg door een bos, die mij naar Roquefort moest brengen. Ik kon nog niet eens zeggen dat het vervelend lopen was, maar er was zeer weinig afwisseling.
De ochtend bleef het grotendeels droog, maar rond een uur of elf begon het te regenen en heeft het ook niet meer opgehouden. Zover ik mij kan herinneren is dit de eerste keer sinds mijn vertrek dat ik mijn regenjas heb moeten aanhouden.
Halverwege op die spoorlijn werd ik als pelgrim met een groot bord welkom geheten in het Departement Les Landes. Vanaf dat moment kwamen ook de oude, vertrouwde markeringen in de vorm van een pijl weer terug. Daar ben ik erg blij mee, want met dat allegaartje uit Gironde niet veel wijs worden.
Tegen twee uur kwam ik redelijk doorweekt aan in Rocquefort. Voor de sleutel van de herberg moest ik mij naar een cafė begeven. Maar waar is dat cafė.
Ik had geluk, want terwijl ik een straat was overgestoken, liepen aan de overkant twee vrouwen die mij vroege of ik een pelgrim was, want zij gingen de sleutel ophalen. Prima, dan loop ik wel even mee. Nadat op de toog van het café een stempel in het paspoort was gezet kregen we de sleutel mee.
Eerst moest nog een vrouw, die in een kerk was achtergebleven, opgehaald. De refuge was snel gevonden en dit is de mooiste en schoonste refuge die ik heb gezien. De eigenaar had zelfs eten voor ons in de koelkast gezet om zelf de maaltijd te bereiden.
En na een heerlijk warme douche zaten we een tijd later heerlijk te eten van gebraden eend, gebakken aardappels en slabonen.
Gisterenavond, ik lag nog maar net in bed, brak er boven Captieux een kort, maar hevig onweer los. Dat zorgde er voor dat de temperatuur flink naar beneden ging en daar was ik wel blij mee.
Om half zeven uit Captieux vertrokken. Bij de voorbereiding op deze etappe werd ik er op geattendeerd voldoende eten en drinken mee te nemen, want onderweg zou ik geen dorp en ook geen winkels tegen komen.
Die informatie klopte, want toen ik om half zeven uit Captieux weg liep kwam ik vrij snel daarna op een oude spoorbaan terecht. Een kaarsrechte, kilometers lange grintweg door een bos, die mij naar Roquefort moest brengen. Ik kon nog niet eens zeggen dat het vervelend lopen was, maar er was zeer weinig afwisseling.
De ochtend bleef het grotendeels droog, maar rond een uur of elf begon het te regenen en heeft het ook niet meer opgehouden. Zover ik mij kan herinneren is dit de eerste keer sinds mijn vertrek dat ik mijn regenjas heb moeten aanhouden.
Halverwege op die spoorlijn werd ik als pelgrim met een groot bord welkom geheten in het Departement Les Landes. Vanaf dat moment kwamen ook de oude, vertrouwde markeringen in de vorm van een pijl weer terug. Daar ben ik erg blij mee, want met dat allegaartje uit Gironde niet veel wijs worden.
Tegen twee uur kwam ik redelijk doorweekt aan in Rocquefort. Voor de sleutel van de herberg moest ik mij naar een cafė begeven. Maar waar is dat cafė.
Ik had geluk, want terwijl ik een straat was overgestoken, liepen aan de overkant twee vrouwen die mij vroege of ik een pelgrim was, want zij gingen de sleutel ophalen. Prima, dan loop ik wel even mee. Nadat op de toog van het café een stempel in het paspoort was gezet kregen we de sleutel mee.
Eerst moest nog een vrouw, die in een kerk was achtergebleven, opgehaald. De refuge was snel gevonden en dit is de mooiste en schoonste refuge die ik heb gezien. De eigenaar had zelfs eten voor ons in de koelkast gezet om zelf de maaltijd te bereiden.
En na een heerlijk warme douche zaten we een tijd later heerlijk te eten van gebraden eend, gebakken aardappels en slabonen.
-
14 Augustus 2018 - 10:49
Astrid Hilderink:
dag Aart Jan
Met een tussenpoos van twee weken vanwege vakantie heb ik vorige week de draad van jouw voettocht weer opgepakt. Ik vind het knap dat je steeds weer zo uitgebreid en beeldend over jouw belevenissen van afgelopen dag weet te vertellen.
En nog knapper dat je dit allemaal kunt volhouden zonder grote problemen, echt geweldig.
Hopelijk hou je de komende tijd goed weer en blijft het allemaal gaan zoals tot nu toe het geval was.
Ik blijf je volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
