Dag 36 - Quatorze julliet

Totaal gelopen: 957 km. Uitgegeven : 1386 euro

Ik lag gisterenavond naar mijn gevoel nog maar net in bed en was al weggedommeld, toen ik rumoer hoorde in de straat. Ik keek uit het raam en zag een stoet dorpsbewoners met fakkels en lampions door de straat lopen op weg naar het gemeentehuis. Mijn raam keek uit op het gemeentehuis en de kerk en zag dat de menigte door iemand werd toegesproken, waarschijnlijk de burgemeester. Even later barstte er een prachtug vuurwerk los en met de kerk op de voorgrond een schitterend gezicht. Leuk om zo het begin van de nationale feestdag hier mee te maken.

Vanmorgen aan de ontbijttafel een gezellig gesprek gehad met mijn gastvrouw. Ze sprak ook goed Engels, dat scheelt. In eerste instantie dacht ik met een kenau van doen te hebben. Ik mocht mijn rugzak niet in mijn kamer houden en mijn wandelkleding niet laten drogen over de balustrade, maar vanaf het avondeten ontpopte zij zich als een aardige en spontane vrouw. Vanmorgen vertelde ze dat het haar huis al vier generaties familiebezit is, maar dat ze heel veel tijd en geld erin had gestopt om het bewoonbaar te houden.

Ik wilde vanmorgen op tijd vertrekken. Ik slaap voor het eerst in een gemeenlijk onderkomen en moest met iemand bellen om daar in te kunnen. Stel dat dit nou niet goed zou gaan, dan had ik nog tijd om naar een alternatief te zoeken.
In St.-Cyr-les-Collon was de bakker gelukkig open en kon ik wat brood, etc. kopen.
Ik had vandaag maar een korte etappe, maar het leek wel of ik niet vooruit te branden was. Ik heb bijna om de vijf kilometer een pauze genomen. Misschien had ik de vermoeidheid van gisteren nog in de benen, maar ook de rugzak deed mij zeer, want daar zat inmiddels toch aardig wat extra gewicht aan proviand in.
Gelukkig liet ik de wijngaarden en steile hellingen achter mij. Nog wel regelmatig steenslagweggetjes, maar niet zo hinderlijk als gisteren en verder voornamelijk door het bos. Heerlijk.

Tegen drie uur was ik al op de plaats van bestemming. De contactpersoon gebeld en niet veel later kwam er al een vrouw aangelopen om mij binnen te laten.
De refuge hier ziet er goed uit. Keuken met fornuis en zelfs een wasmachine. Een kamer waar je aan een tafel kunt zitten en boven de slaapkamers en een aparte doucheruimte.
Dat heb ik ook als eerste gedaan. Vervolgens mijn kleding gewassen en in de zon te drogen gelegd en daarna een heerlijk tukje gedaan.
Ik ben de enige pelgrim vandaag in de refuge. Dat is wel wat saai. Ik vind het heerlijk om overdag in mijn eentje te wandelen, maar vind het daarna gezellig om mede-pelgrims te ontmoeten en 's avonds bij elkaar te zitten.
Gisteren bleek de Belg iit Givet hier te hebben geslapen, maar die was vanmorgen al vertrokken naar Vezelay.

Vanavond voor het eerst gekookt sinds ik aan mijn wandeltocht ben begonnen. Vooraf een salade van tomaten en kiwi, daarna (hoe kan het anders) een Franse uiensoep met stokbrood, een klein stukje kaas en een bakje kwark na.
Na dit verslag te hebben geschreven nog even lezen en dan op tijd naar bed.
Morgen wil ik weer op tijd vertrekken. Ik wil niet te laat in Vezelay aankomen. Veel pelgrims gebruiken deze plaats als de start voor hun camino. En ik wil daar verzekerd zijn van een slaapplaats.