Dag 2 - Vreugde en verdriet
Door: Aart-Jan Elsenaar
Blijf op de hoogte en volg Aart-Jan
10 Juni 2018 | Nederland, Ruurlo
Aantal km. 50 - uitgaven: 55 euro
Vanmorgen bijna een uur aan de ontbijttafel gezet met dhr. en mevr. Klein Punte. Zij hadden vroeger in Afrika gewoond en veel gereisd en ook een aantal keren naar Santiago.
De gastheer vertelde ook dat hij vroeger houtsculpturen had gemaakt en dan blijkt maar weer hoe klein de wereld is, want twee van zijn beelden (dualise) zijn gekocht door de gemeente Haaksbergen en staan nog steeds in de raadszaal.
Ik kreeg net buiten Haaksbergen ook te maken met de nieuwe
N18. De routebeschrijving gaf aan dat ik rechtdoor moest, maar de weg loopt dood door de nieuwe weg en oversteken is geen optie.
Gelukkig zijn de markeringen van het Trekvogelpad wel actueel en na een omweg van 2 km. kom ik weer op de oorspronkelijke route.
Onderweg word ik plotseling overmand door verdriet. Ik denk aan de ziekte van Anne, die mij verdrietig maakt, maar ook het overlijden van mijn broer zit nog diep. Ik besef dat ik niet alleen naar Santiago loop, maar ook richting het graf van mijn broer. De tranen kwamen toen heel snel.
En ik dacht bij mijzelf: als dit zo doorgaat dan kon het wel eens een heel emotionele tocht worden.
Via Borculo (mooi dorp) naar Ruurlo gelopen. Kwam daar tegen half vijf aan.
@ Ik kreeg het bericht dat mijn nicht Lisette in verwachting is. Wat een geweldig nieuws!! Van harte gefeliciteerd Lisette en Roelof.
En ik kan mij zo voorstellen dat de aanstaande opa en oma ook enkele vreugdesprongetjes hebben gemaakt.
Groeten uit Ruurlo van
Aart-Jan
Vanmorgen bijna een uur aan de ontbijttafel gezet met dhr. en mevr. Klein Punte. Zij hadden vroeger in Afrika gewoond en veel gereisd en ook een aantal keren naar Santiago.
De gastheer vertelde ook dat hij vroeger houtsculpturen had gemaakt en dan blijkt maar weer hoe klein de wereld is, want twee van zijn beelden (dualise) zijn gekocht door de gemeente Haaksbergen en staan nog steeds in de raadszaal.
Ik kreeg net buiten Haaksbergen ook te maken met de nieuwe
N18. De routebeschrijving gaf aan dat ik rechtdoor moest, maar de weg loopt dood door de nieuwe weg en oversteken is geen optie.
Gelukkig zijn de markeringen van het Trekvogelpad wel actueel en na een omweg van 2 km. kom ik weer op de oorspronkelijke route.
Onderweg word ik plotseling overmand door verdriet. Ik denk aan de ziekte van Anne, die mij verdrietig maakt, maar ook het overlijden van mijn broer zit nog diep. Ik besef dat ik niet alleen naar Santiago loop, maar ook richting het graf van mijn broer. De tranen kwamen toen heel snel.
En ik dacht bij mijzelf: als dit zo doorgaat dan kon het wel eens een heel emotionele tocht worden.
Via Borculo (mooi dorp) naar Ruurlo gelopen. Kwam daar tegen half vijf aan.
@ Ik kreeg het bericht dat mijn nicht Lisette in verwachting is. Wat een geweldig nieuws!! Van harte gefeliciteerd Lisette en Roelof.
En ik kan mij zo voorstellen dat de aanstaande opa en oma ook enkele vreugdesprongetjes hebben gemaakt.
Groeten uit Ruurlo van
Aart-Jan
-
10 Juni 2018 - 22:54
Mieke:
AJ, kan me zo voorstellen dat de emoties de kop op steken, er is de laatste tijd veel gebeurd in je leven. Nu bij het lopen wordt je niet afgeleid door de dagelijkse drukke dingen van het leven en heb je tijd om er bij stil te staan en alles op een rijtje te zetten.. Er zijn zo veel zoveel verdrietige, moeilijke dingen in het leven.
Wat betreft het vreugde sprongetje: ik maak er elke dag een paar!!!
Liefs Mieke -
15 Juni 2018 - 07:22
Joke:
Borculo is ook wel een plaats om emotioneel te mogen worden. ca 100 jaar geleden is het dorp door een windhoos compleet weggevaagd geweest.
Ben je nog in het brandweermuseum geweest? Die heeft er een tentoonstelling over.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
