Dag lieve allemaal
Door: Aart-Jan Elsenaar
Blijf op de hoogte en volg Aart-Jan
29 September 2018 | Spanje, Fisterra
Het is zover. Mijn wandeltocht, mijn camino, is ten einde.
Het laatste AJ-tje of verhaaltje voor het slapen gaan.
In 111 wandeldagen ben ik van Enschede in zuidwestelijke richting gelopen en vervolgens in Spanje naar het westen tot Fisterra. Ruim drie en een halve maand heb ik er over gedaan. En behalve die ene zondag in Santiago de Compostella heb ik geen rustdag gehad. Want een rustdag zou mij onrustig hebben gemaakt. Ik genoot te veel van de wandeling naar de volgende bestemming.
Het was in alle opzichten een overweldigende, emotionele reis. Ik heb gelachen, gehuild, oerkreten van geluk geslaakt, luidkeels gezongen en gerouwd.
De camino heeft mij veel gebracht. Ik ben een rijk mens geworden en word met mijn reis er opnieuw in bevestigd dat geld niet mijn geluk bepaalt. Het geluk zit hem in hele kleine dingen; een mooie zonsopkomst, een spontaan gesprek met iemand onderweg, een vos die je in de verte ziet spelen, mist in een bos, ga zo maar door.
Op 9 juni, wat klinkt dat ver weg, vertrok ik van de Oude Markt in Enschede. En in het Volkspark hoor ik het die man daar op een bankje nog zeggen: "Man, jij gaat een bijzondere tijd beleven". En hij kreeg gelijk.
En ik trok verder. In het begin gespannen wat mij op de reis te wachten stond, maar langzaam maar zeker ontspannen en kreeg vertrouwen dat alles wel goed komt.
Dat kwam ook door de vele, vele aardige, spontane, hartelijke en lieve mensen, die ik onderweg tegen kwam of die een of meerdere dagen mij hebben vergezeld op mijn camino.
Ik ga geen namen noemen, ik zou het heel vervelend vinden om iemand over te slaan.
Tot Fisterra heb ik in 111 verschillende bedden geslapen, hebben mensen voor mij gekookt, mij ondersteuning geboden of mij op andere wijze voortgeholpen. En dat allemaal om mijn reis voort te kunnen zetten.
Eveneens mag onvermeld blijven, dat ik het enorm heb getroffen met het weer. Vanaf het moment van mijn vertrek heb ik alleen maar in een korte broek gelopen. De dagen dat ik mijn regenjas nodig had zijn op een hand te tellen. Soms had ik te maken met uitzonderlijk weer. Van extreme warmte, met temperaturen van 37-38¤ in Frankrijk tot killig, mistig weer in Galicië.
En nu ben ik hier in Fisterra en ben ik dankbaar dat ik deze reis heb kunnen maken, opgelucht ook dat alles goed is verlopen, en voel geluk tot in mijn tenen.
Bedankt lieve, lieve mensen voor jullie ondersteuning, dank iedereen voor jullie reacties op deze website, dank lieve vriendin voor je grondige research naar mijn overnachtingen en dank lieve allemaal voor jullie betrokkenheid.
Jullie gaven mij iedere dag een enorme steun in de rug.
Tot slot, nogmaals, wil ik mijn collega's in Haaksbergen bedanken dat zij mij de mogelijkheid gaven om deze reis te maken.
En vooral Karin en mijn kinderen Thom, Eva en Anne, die volledig achter mijn plannen stonden, mij motiveerden en ondersteunden.
Het gaat jullie allen goed.
Ultreia!
Het laatste AJ-tje of verhaaltje voor het slapen gaan.
In 111 wandeldagen ben ik van Enschede in zuidwestelijke richting gelopen en vervolgens in Spanje naar het westen tot Fisterra. Ruim drie en een halve maand heb ik er over gedaan. En behalve die ene zondag in Santiago de Compostella heb ik geen rustdag gehad. Want een rustdag zou mij onrustig hebben gemaakt. Ik genoot te veel van de wandeling naar de volgende bestemming.
Het was in alle opzichten een overweldigende, emotionele reis. Ik heb gelachen, gehuild, oerkreten van geluk geslaakt, luidkeels gezongen en gerouwd.
De camino heeft mij veel gebracht. Ik ben een rijk mens geworden en word met mijn reis er opnieuw in bevestigd dat geld niet mijn geluk bepaalt. Het geluk zit hem in hele kleine dingen; een mooie zonsopkomst, een spontaan gesprek met iemand onderweg, een vos die je in de verte ziet spelen, mist in een bos, ga zo maar door.
Op 9 juni, wat klinkt dat ver weg, vertrok ik van de Oude Markt in Enschede. En in het Volkspark hoor ik het die man daar op een bankje nog zeggen: "Man, jij gaat een bijzondere tijd beleven". En hij kreeg gelijk.
En ik trok verder. In het begin gespannen wat mij op de reis te wachten stond, maar langzaam maar zeker ontspannen en kreeg vertrouwen dat alles wel goed komt.
Dat kwam ook door de vele, vele aardige, spontane, hartelijke en lieve mensen, die ik onderweg tegen kwam of die een of meerdere dagen mij hebben vergezeld op mijn camino.
Ik ga geen namen noemen, ik zou het heel vervelend vinden om iemand over te slaan.
Tot Fisterra heb ik in 111 verschillende bedden geslapen, hebben mensen voor mij gekookt, mij ondersteuning geboden of mij op andere wijze voortgeholpen. En dat allemaal om mijn reis voort te kunnen zetten.
Eveneens mag onvermeld blijven, dat ik het enorm heb getroffen met het weer. Vanaf het moment van mijn vertrek heb ik alleen maar in een korte broek gelopen. De dagen dat ik mijn regenjas nodig had zijn op een hand te tellen. Soms had ik te maken met uitzonderlijk weer. Van extreme warmte, met temperaturen van 37-38¤ in Frankrijk tot killig, mistig weer in Galicië.
En nu ben ik hier in Fisterra en ben ik dankbaar dat ik deze reis heb kunnen maken, opgelucht ook dat alles goed is verlopen, en voel geluk tot in mijn tenen.
Bedankt lieve, lieve mensen voor jullie ondersteuning, dank iedereen voor jullie reacties op deze website, dank lieve vriendin voor je grondige research naar mijn overnachtingen en dank lieve allemaal voor jullie betrokkenheid.
Jullie gaven mij iedere dag een enorme steun in de rug.
Tot slot, nogmaals, wil ik mijn collega's in Haaksbergen bedanken dat zij mij de mogelijkheid gaven om deze reis te maken.
En vooral Karin en mijn kinderen Thom, Eva en Anne, die volledig achter mijn plannen stonden, mij motiveerden en ondersteunden.
Het gaat jullie allen goed.
Ultreia!
-
29 September 2018 - 15:52
Jan Pietersen:
Beste Aart-Jan,
Van harte gefeliciteerd met deze wel zeer bijzondere voettocht. Knap, dat je dit hebt kunnen presteren. Dat mag je tot grote tevredenheid en dankbaarheid stemmen.
Je hebt tijdens je reis vele dingen ontdekt, wat belangrijk is in het leven. Het zal je verdere leven richting geven, denk ik.
Dankjewel voor alle prachtige beschrijvingen van je reis. Ik heb er super van genoten .
Ik wens je alle goeds en blijf genieten van wat het leven je biedt.
Een hartelijke groet uit Eibergen,
Jan -
29 September 2018 - 17:52
Mayse:
Beste Aart-Jan,
Elke dag voor het slapen gaan heb ik van je verhaal genoten en vandaag reeds het laatste, september is zo razendsnel voorbij gegaan...
Proficiat met deze unieke prestatie! Dat je een droom had, dat je die gerealiseerd hebt en dat niemand deze ervaring van je kan afnemen, moet je een fantastisch gevoel geven! Je mag trots op jezelf zijn!
Het leven zit vol met toevalligheden en ik ben voor mezelf ook blij dat ik jou die zondagmorgen toch aangesproken had op de Ravel in Huppaye aan het kruispunt met de rode barrières. Bij mooi weer fiets ik nog altijd naar Ramillies of Eghezée en dit kruispunt is in mijn hoofd het Aart-Jan kruispunt geworden :-) :-) Ik had toen nog een foto genomen toen je dit kruispunt overstak, maar helaas lukt het me niet om dit hier te posten.
Ik wens je nog veel geluk samen met je vrouw en kinderen en vooral een goede gezondheid zodat je nog andere dromen mag realiseren.
Groeten vanuit Tienen
Maryse -
29 September 2018 - 18:49
Hilde:
Lieve Aart Jan, het zit erop! Fijn dat het zo'n onverdeeld goede ervaring voor je is geworden. We hopen je weer gauw te ontmoeten en nog meer verhalen te horen. Geniet de komende dagen nog even van het eind van de wereld, samen met Karin. Liefs, Harry en Hilde -
29 September 2018 - 19:48
Marie-josé:
Aart Jan gefeliciteerd met het volbrengen van de bijzondere reis. Geweldige prestatie. Mooi dat je zo heb genoten van de Camino. We zullen de dagelijkse verslagen gaan missen. Nog een goede terug Reis gewenst met Karin en nog een fijne week thuis. Tot ziens. -
01 Oktober 2018 - 08:44
Gerda Dreijer:
Aart-Jan, van harte gefeliciteerd en hoop je gauw te treffen op je werk.
Dank voor alle schitterende verhalen,
Liefs, Gerda -
01 Oktober 2018 - 10:15
Astrid Hilderink:
dag Aart Jan
111 dagen en evenzoveel mooie verhalen met foto's die geen dag hetzelfde waren. Bedankt dat we deelgenoot mochten zijn van je reis.
Nog even 'afkicken', thuis een beetje nagenieten, bijkomen en je voorbereiden op het gewone leven dat straks weer wacht.
Dat zal eerst best weer wennen zijn. We hopen je gauw weer te zien!
Hartelijke groet,
Astrid. -
16 November 2018 - 08:31
Wim Willems:
Bent u degene die op internet schreef over uw grootmoeder Maartje 't Hart?
In dat geval zou ik graag met u van gedachten willen wisselen over haar familie.
Hoop dat het lukt.
Met vriendelijke groet, Wim Willems (06-53745961)
Oud-hoogleraar Sociale Geschiedenis -
02 Mei 2021 - 20:14
Ruud Verrman:
Hallo Aart Jan,
Ik heb genoten van je verhalen en veel was voor mij herkenbaar.
Zelf was ik in juli augustus ‘18 op de fiets onderweg naar Santiago.
Ik hoop dat je met heel veel plezier terug blijft denken aan je voettocht
Vriendelijke groeten,
Ruud Veerman
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
